در مدل OSI، اینها در لایه های 1 و 2 - لایه فیزیکی و لایه پیوند داده تعریف شده اند. کابل های شبکه اغلب برای اتصال یک دستگاه شبکه به دستگاه دیگر استفاده می شود که کابل جفت تابیده، کابل کواکسیال، خط برق و غیره را پوشش می دهد. سه نوع کابل شبکه اول دسته هایی هستند که اغلب به آنها اشاره می شود. توضیحات زیر به معرفی اطلاعات اولیه، مشخصات و کاربرد این کابل های شبکه می پردازد. بیایید چند لحظه به مرور چیزهایی که در مورد انواع و ویژگی های کابل برای شبکه آموخته ایم بپردازیم.
عدد 10 سرعت 10 مگابایت در ثانیه، BASE مخفف baseband و T مخفف Thick Ethernet است. اترنت 10BASE-T سرعت انتقال را تا 10 مگابایت در ثانیه فراهم می کند و از کابل کواکسیال یا کابل جفت پیچ خورده Cat-5 با کانکتور RJ-45 استفاده می کند. کابل فیبر نوری، کابل جفت تابیده و کابل کواکسیال سه نوع اصلی کابل شبکه مورد استفاده در سیستم های ارتباطی هستند. شبکه های محلی بی سیم از سیگنال های رادیویی با فرکانس بالا، پرتوهای نور مادون قرمز یا لیزرها برای برقراری ارتباط بین ایستگاه های کاری، سرورها یا هاب ها استفاده می کنند.
کابل جفت پیچ خورده
کابل‌های فیبر نوری طراحی نازک‌تر، سرعت‌های بالاتر، پهنای باند بیشتر، خنک ماندن در زیر بارهای سنگین، تداخل بسیار کمتر و ایمن‌تر از کابل‌های کواکسیال را می‌دهند. در حالی که من هنوز روی فناوری 100 ساله کار می کردم، زیراکس، اینتل و DEC در حال توسعه اولین کابل شبکه بودند. این کابل از یک کابل کواکسیال بزرگ به نام اینترنت ضخیم تشکیل شده بود که سرعت انتقال آن 10 مگابیت بر ثانیه بود و در هر لحظه فقط می توانست یک سیگنال را منتقل کند. این سیستم باند پایه نامیده می شد، برخلاف سیستم باند پهن، که پهنای باند را به کانال های زیادی جدا می کند. در سال 1984، IBM با Token Ring، یک شبکه محلی که می‌توانست داده‌ها را با سرعت 4 مگابیت بر ثانیه از طریق یک کابل محافظ ضخیم و دو جفتی انتقال دهد، ارائه کرد.
این امر ارتباط شبکه بین دو یا چند نوع مختلف کابل شبکه مانند کابل های مسی تا فیبر نوری و بالعکس را تسهیل می کند. با این حال، ممکن است تعجب کنید که مبدل رسانه اترنت چیست؟ به طور خلاصه، مبدل رسانه اترنت دستگاهی است که قادر به پشتیبانی از ارتباطات بین دو نوع مختلف رسانه شبکه است.
جهت کسب اطلاعات بیشتر از سایت تهران برق بازدید نمایید
این کارت معمولاً دارای 2 پورت برای اتصال دو نوع مختلف کابل شبکه است.
کابل های شبکه
برای مثال، واضح است که صفحه کلید کامپیوتر برای کوبیدن میخ به دیوار مناسب نیست. همین امر برای بازنشانی DHCP از نظر شناسایی خطای پیچش در فیلد وصله صادق است. برای این منظور روش‌های اندازه‌گیری و ابزارهای اندازه‌گیری ویژه (خط یاب، تستر کابل شبکه، دستگاه‌های مکان‌یابی) وجود دارد که به‌ویژه برای تجزیه و تحلیل و محلی‌سازی خطاهای کابل ایجاد شده‌اند. همانطور که گفته شد، شبکه اترنت برای ایجاد شبکه محلی و اتصال چندین کامپیوتر یا دستگاه های دیگر مانند چاپگر، اسکنر و غیره استفاده می شود. در شبکه های سیمی این کار با کمک کابل های فیبر نوری انجام می شود در حالی که در شبکه های بی سیم از طریق فناوری شبکه بی سیم انجام می شود. یک شبکه اترنت از توپولوژی های مختلفی مانند ستاره، اتوبوس، حلقه و غیره استفاده می کند.
هر ایستگاه کاری و سرور فایل در یک شبکه بی سیم دارای نوعی فرستنده/آنتن برای ارسال و دریافت داده است. اطلاعات بین فرستنده‌های گیرنده به گونه‌ای رله می‌شوند که گویی از نظر فیزیکی به یکدیگر متصل هستند. برای مسافت‌های طولانی‌تر، ارتباطات بی‌سیم می‌تواند از طریق فناوری تلفن همراه، انتقال مایکروویو یا ماهواره نیز انجام شود. کابل فیبر نوری توانایی انتقال سیگنال ها را در فواصل بسیار طولانی تری نسبت به جفت کواکسیال و پیچ خورده دارد.
رایج ترین انواع کابل UTP که در شبکه اترنت اعمال می شود کابل های cat5e، cat6a و cat7 و غیره می باشد. کابل فیبر نوری به دلیل ظرفیت بالای داده و پشتیبانی از فواصل طولانی، یک رسانه انتقال عالی است.
لطفاً جهت دسترسی به لیست بهترین فروش کابل شبکه کلیک کنید
این یک هسته فیبر/شیشه در یک پوشش بیرونی لاستیکی دارد و از پرتوهای نور به جای سیگنال های الکتریکی برای رله داده ها استفاده می کند.
در شبکه های محلی؛ معمولاً محیط‌های اداری، سایت‌های خرده‌فروشی و تجاری، کابل‌کشی مسی، یعنی کابل جفت پیچ‌خورده، متداول‌ترین نوع کابل است. کابل‌های فیبر نوری استاندارد جدید اتصال شبکه هستند و به قدری سریع هستند که می‌توانند سرعت نور را حمل کنند، بنابراین شبکه‌های گیگابیتی با سرعت بیش از 1000 مگابیت بر ثانیه امکان‌پذیر است. اگرچه محبوبیت زیادی پیدا می کند، اما هنوز بسیار کمتر از اتصالات کواکسیال رایج هستند.
تنها تفاوت بین T568A و T568B این است که جفت نارنجی و سبز با هم عوض می شوند. کابل های فیبر نوری، کابل های جفت تابیده و کابل های کواکسیال سه نوع کابل شبکه مورد استفاده در سیستم های ارتباطی هستند. درست مانند هاب، دستگاه های موجود در سوئیچ ها از طریق کابل کشی جفت تابیده به آنها متصل می شوند.
کابل های فیبر نوری داده ها را با عبور پالس های نور از لوله های شیشه ای کوچک منتقل می کنند. ظرفیت انتقال کابل های فیبر نوری چند برابر کابل های جفت تابیده است.