اطلاعات مفید

و ممکن است هم OCD و هم یک اختلال سلامت روان دیگر داشته باشید. با پزشک خود کار کنید تا بتوانید تشخیص و درمان مناسب را دریافت کنید. وسواس فکری و تصویری ناخواسته ای است که به ذهن شما خطور می کند و به نظر شما غیرقابل قبول است یا شما را مضطرب می کند.

موضوعات بهداشتی

لطفاً جهت دسترسی به لیست بهترین درمان اختلالات اضطرابی کلیک کنید
پس از انجام این کار، از او خواسته می شود که شستن دست ها را به یک بار محدود کند. برای استفاده از این روش، فردی که مبتلا به OCD است باید بتواند سطوح بالای اضطرابی را که می تواند از این تجربه به دست می آید، تحمل کند. اگر فکر می کنید که مبتلا به OCD هستید، باید به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مراجعه کنید.

اجبارها کارهایی هستند که شما در پاسخ به وسواس فکری خود انجام می دهید، اغلب برای جلوگیری از بروز آسیب یا فقط برای اینکه احساس بهتری داشته باشید. خوشبختانه، درمان‌های روان‌شناختی مؤثری برای OCD وجود دارد، از جمله درمان شناختی رفتاری و پیشگیری از مواجهه و پاسخ. روان درمانی برای اختلال وسواس اجباری برای کاهش فراوانی و شدت علائم OCD موثر است. دو نوع اصلی درمان روانشناختی برای OCD عبارتند از درمان شناختی-رفتاری و یک نوع درمان رفتاری به نام درمان مواجهه و پیشگیری از پاسخ.

داروهای روانپزشکی به نام مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین به بسیاری از افراد کمک می کند تا وسواس ها و اجبارها را کنترل کنند. موارد رایج عبارتند از سیتالوپرام، اسیتالوپرام، فلوکستین، فلووکسامین، پاروکستین و سرترالین. اگر همچنان علائم دارید، پزشک ممکن است داروهای ضد روان پریشی مانند آریپیپرازول یا ریسپریدون به شما بدهد. اختلال وسواس فکری اجباری وضعیتی است که در آن شما وسواس های مکرر، اجبار یا هر دو را دارید. درمان های معمول عبارتند از درمان شناختی رفتاری، یک داروی ضد افسردگی انتخابی مهارکننده بازجذب سروتونین یا هر دو. درمان اغلب برای کاهش علائم و ناراحتی OCD به خوبی کار می کند.

به دنبال فردی باشید که در تشخیص و درمان OCD تجربه داشته باشد. یک متخصص مراقبت از سلامت روان اغلب بهترین انتخاب برای این کار است. گاهی اوقات، OCD می تواند با سایر اختلالات اشتباه گرفته شود. مردم می آموزند که می توانند بدون تکیه بر رفتارهای تشریفاتی با وسواس های خود کنار بیایند و به مرور زمان اضطراب آنها کاهش می یابد. قرار گرفتن در معرض هم در جلسات درمانی و هم در خانه انجام می شود. برخی از افراد مبتلا به OCD ممکن است با شرکت در CBT به دلیل اضطراب اولیه ای که ایجاد می کند موافقت نکنند.

درمان های Ocd

درمان جراحی مغز و اعصاب OCD در تعداد محدودی از مراکز انجام می شود و مختص بیمارانی است که علائم شدید و مقاوم به درمان دارند. رایج ترین سری های کوچک از یک ضایعه کوچک خاص یا تحریک عمیق مغز استفاده می کنند. آزمایشات بالینی کنونی همچنین در حال بررسی کاربرد تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال، یک درمان غیرتهاجمی، برای OCD هستند.

Ocd چگونه درمان می شود؟

روان درمانی می تواند یک درمان موثر برای بزرگسالان و کودکان مبتلا به OCD باشد. تحقیقات نشان می‌دهد که انواع خاصی از روان‌درمانی، از جمله درمان شناختی رفتاری و سایر درمان‌های مرتبط (مثلاً آموزش تغییر عادت) می‌تواند به اندازه دارو برای بسیاری از افراد مؤثر باشد. در کاهش رفتارهای اجباری در OCD، حتی در افرادی که به خوبی به داروهای SRI پاسخ نمی‌دهند، موثر است. گاهی اوقات تشخیص OCD دشوار است زیرا علائم می تواند شبیه علائم اختلال شخصیت وسواسی-اجباری، اختلالات اضطرابی، افسردگی، اسکیزوفرنی یا سایر اختلالات سلامت روان باشد.

برای مثال، ممکن است از بیمار با وسواس آلودگی و اجبار در شستشو خواسته شود که صندلی توالت را بدون شستن دستانش لمس کند. این رویکرد باعث می شود که اضطراب ناشی از قرار گرفتن در معرض از طریق عادت کردن کاهش یابد. بهبود اغلب برای سالها ادامه می یابد، به ویژه در بیمارانی که به این روش تسلط دارند و حتی پس از پایان درمان رسمی از آن استفاده می کنند.

تعدادی دارو وجود دارد که توسط سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان OCD تایید شده است. بیشتر این داروها به دسته ای از داروهای ضد افسردگی به نام مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین تعلق دارند. با این حال، یکی از این داروها، آنافرانیل، متعلق به دسته ای از داروها به نام ضد افسردگی های سه حلقه ای است.

اختلال وسواس فکری یک بیماری روانی است که باعث اضطراب می شود. آنها سعی می کنند با اعمال تکراری، به نام اجبار، اضطراب را کاهش دهند. درمان شناختی رفتاری، نوعی روان درمانی، برای بسیاری از افراد مبتلا به OCD موثر است. قرار گرفتن در معرض و پیشگیری از پاسخ، یکی از اجزای درمان CBT، شامل قرار گرفتن تدریجی شما در معرض یک شی یا وسواس ترسناک، مانند کثیفی، و یادگیری راه‌هایی برای مقاومت در برابر میل به انجام تشریفات اجباری است. ERP نیازمند تلاش و تمرین است، اما زمانی که یاد بگیرید وسواس ها و اجبارهای خود را مدیریت کنید، ممکن است از کیفیت زندگی بهتری برخوردار شوید.

هنگامی که موثر باشد، درمان طولانی مدت با SSRI یک گزینه معقول برای جلوگیری از عود است. بیماران با علائم شدید یا عدم پاسخ به درمان های خط اول باید به روانپزشک ارجاع داده شوند. گزینه های مختلفی برای OCD مقاوم به درمان وجود دارد، از جمله کلومیپرامین یا تقویت SSRI با یک آنتی سایکوتیک غیر معمول. بیماران مبتلا به OCD باید از نظر بیماری های روانپزشکی و افکار خودکشی به دقت تحت نظر باشند. دسته ای از داروها که به عنوان مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین شناخته می شوند، که معمولاً برای درمان افسردگی استفاده می شوند، می توانند در درمان OCD نیز موثر باشند. دوز SSRI مورد استفاده برای درمان OCD معمولا بالاتر از دوز مورد استفاده برای درمان افسردگی است.

اختلال وسواس فکری-اجباری یک اختلال عصبی روانپزشکی است که با افکار ناراحت کننده مکرر و رفتارهای تکراری یا تشریفات ذهنی که برای کاهش اضطراب انجام می شود مشخص می شود. علاوه بر این، متخصصان مراقبت های بهداشتی همیشه تظاهرات متنوع OCD را تشخیص نمی دهند. این عوامل اغلب منجر به تاخیر طولانی در تشخیص می شوند. متوسط ??زمان لازم برای دریافت درمان پس از رعایت معیارهای تشخیصی OCD 11 سال است.

در درمان شناختی رفتاری می توانید یاد بگیرید که علائم را تحت کنترل داشته باشید. داروهای ضد افسردگی به طور قابل توجهی علائم را تسکین می دهند. روان درمانی انتخابی برای درمان OCD، مواجهه و پیشگیری از پاسخ است که نوعی CBT است.
لطفاً جهت کسب اطلاعات بیشتر در زمینه مشاوره و روانشناسی کودک به سایت ما مراجعه نمایید
درمانگر شما هرگز نباید شما را مجبور به انجام کاری کند که نمی خواهید انجام دهید. هنگامی که OCD تشخیص داده شد، ارائه اطلاعات و حمایت از بیمار بسیار مهم است.