ناتوانی کلیه در عملکرد طبیعی ممکن است منجر به احتباس مواد زائد متابولیسم پروتئین مانند اوره و اسید اوریک و سایر ترکیبات نیتروژنی مانند کراتینین در خون شود. ممکن است سطوح غیرطبیعی فسفات در خون وجود داشته باشد که به نوبه خود می تواند (به دلایلی که هنوز در مورد آنها اختلاف نظر وجود دارد) به سطوح پایین کلسیم خون منجر شود. کمبود کلسیم می تواند باعث کزاز شود، وضعیتی که با اسپاسم عضلانی و درد مشخص می شود، و کلسیم ممکن است از استخوان ها در روند بازگرداندن سطوح طبیعی کلسیم در خون و مایع بافتی از بین برود. برای اهداف توصیفی، تغییرات در حجم، تغییر در ترکیب، و کاهش پروتئین با منشاء کلیوی به طور جداگانه مورد بحث قرار خواهد گرفت، اما این اختلالات می توانند و اغلب هم وجود دارند. برای برخی افراد، UTI های پایین می توانند خود به خود از بین بروند. اما عفونت کلیه در صورت عدم درمان می تواند منجر به عوارض جدی شود. اگر علائم عفونت کلیه را دارید با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنید.
افزایش سطح فسفر در خون می تواند باعث افزایش اندازه رسوبات کلسیم و فسفر در بافت ها از جمله رگ های خونی شود. محدود کردن مصرف غذاهای دارای فسفر بالا مانند لبنیات، جگر، حبوبات، آجیل و بیشتر نوشابه ها، غلظت فسفات خون را کاهش می دهد. داروهایی که به فسفات متصل می شوند، مانند کربنات کلسیم، استات کلسیم، سولامر، لانتانیم و سیترات فریک که از طریق خوراکی مصرف می شوند، ممکن است سطح فسفر خون را کاهش دهند.
مهم است که به یاد داشته باشید که سنگ های اندازه گیری کمتر از 1 سانتی متر ممکن است به این روش تشخیص داده نشوند. سنگ کیستیک تقریباً همیشه در طول معاینه رکتال به راحتی قابل تشخیص است، اگرچه در برخی موارد با اتساع مثانه ممکن است لازم باشد مثانه تخلیه شود تا امکان لمس راحت تر جرم وجود داشته باشد. در برخی موارد، سنگ های متعدد در حین معاینه مقعدی، مانند کیسه ای از سنگ، به یکدیگر مالش می شوند. به محض اینکه فکر کردید فرزندتان عفونت ادراری دارد، با پزشک خود تماس بگیرید. پزشک ممکن است بعد از درمان آزمایش ادرار دیگری را برای اطمینان از رفع عفونت توصیه کند. بازدید منظم از حمام برخی از بچه ها ممکن است دوست نداشته باشند از حمام مدرسه استفاده کنند یا ممکن است آنقدر در پروژه ای غرق شوند که ادرار کردن را به تعویق بیندازند.
آنها سوالاتی در مورد علائم شما می پرسند، سابقه پزشکی شما را بررسی می کنند و یک معاینه فیزیکی انجام می دهند. عفونت دستگاه ادراری (همچنین به نام UTI) زمانی اتفاق می افتد که باکتری ها (میکروب ها) وارد سیستم ادراری شده و تکثیر می شوند. اگر عفونت به موقع درمان نشود، باکتری ها می توانند به کلیه ها برسند و نوع جدی تری از عفونت به نام پیلونفریت ایجاد کنند. عفونت شدید کلیه می تواند منجر به عوارض خطرناکی شود. آنها ممکن است شامل مسمومیت خون، آسیب به بافت های بدن یا مرگ باشند.
اخبار سلامت + اطلاعات بیشتر
رعایت بهداشت خوب و تخلیه کامل مثانه می تواند به جلوگیری از عفونت های ادراری که می تواند به سمت کلیه ها حرکت کند، کمک می کند. اگر یک بیماری زمینه ای دارید که احتمال ابتلای شما را به عفونت افزایش می دهد، در مورد پیشگیری از عفونت با پزشک خود صحبت کنید. با درمان، می توانید در عرض چند روز احساس بهتری از عفونت کلیه داشته باشید (البته باید دوره آنتی بیوتیک را به پایان برسانید). اما اگر درمان عفونت شما سخت تر باشد، ممکن است چند هفته طول بکشد. خطر ابتلا به پیلونفریت در دوران بارداری افزایش می یابد. در دوران بارداری، رحم بزرگ شده بر حالب ها فشار وارد می کند که تا حدی مانع از جریان طبیعی ادرار به سمت پایین می شود.
عفونت کلیه چگونه درمان می شود؟
اگر خیلی مریض هستید یا اگر با آنتی بیوتیک بهبود نمی یابید، ممکن است نیاز به درمان در بیمارستان داشته باشید یا برای مدت طولانی تری آنتی بیوتیک مصرف کنید. یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی با بررسی علائم شما و آزمایش ادرار برای علائم عفونت (تحلیل ادرار) عفونت کلیه را تشخیص می دهد. آنها همچنین ممکن است خون شما را آزمایش کنند و با سی تی اسکن یا سونوگرافی کلیه از کلیه های شما عکس بگیرند. سیستم ادراری شما شامل کلیه ها، حالب ها، مثانه و مجرای ادرار است. سیستم ادراری مواد زائد را از طریق ادرار از بدن دفع می کند.
دیورتیک ها همچنین ممکن است علائم نارسایی قلبی را تسکین دهند، حتی زمانی که عملکرد کلیه ضعیف است، اما ممکن است دیالیز برای خارج کردن بدن بیش از آب در بیماری شدید مزمن کلیوی لازم باشد. کنترل سطح قند (گلوکز) در خون و همچنین فشار خون بالا در افراد مبتلا به دیابت به طور قابل ملاحظه ای بدتر شدن عملکرد کلیه را کاهش می دهد. داروهایی به نام مهارکننده های سدیم-گلوکز کوترانسپورتر-2 (SGLT2) نیز می توانند کاهش عملکرد کلیه را کاهش دهند، اما باید در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 از مصرف آنها اجتناب شود. پزشکان عملکرد کلیه را با استفاده از سطح کراتینین در خون، جنس و وزن بیش از وزن در فرمولی به نام نرخ تخمینی فیلتراسیون گلومرولی (eGFR) اندازه گیری می کنند.
مشاهده مقالات دیگر در سایت https://www.mrasp.ir
درمان آنتی بیوتیکی پیلونفریت به مدت 5 تا 14 روز انجام می شود تا عفونت عود نکند. با این حال، درمان آنتی بیوتیکی ممکن است تا 6 هفته برای مردانی که عفونت به دلیل پروستاتیت، پروستاتیت پروستاتیت، درد و تورم، التهاب یا هر دو غده پروستات است ادامه یابد. درد می تواند در ناحیه بین کیسه بیضه و مقعد یا در... نمونه نهایی ادرار معمولاً مدت کوتاهی پس از پایان درمان آنتی بیوتیکی گرفته می شود تا اطمینان حاصل شود که عفونت ریشه کن شده است. بیشتر بخوانید (که توانایی بدن را برای مبارزه با عفونت کاهش می دهد). پیلونفریت معمولاً توسط باکتری ایجاد می شود، اما به ندرت ناشی از سل (یک علت باکتریایی نادر پیلونفریت)، عفونت های قارچی و ویروس ها است.
استفاده از کاتتر ادراری غیر استریل می تواند باکتری را وارد دستگاه ادراری کند و همچنین باعث عفونت شود. برخی از کودکان بارها و بارها به عفونت ادراری مبتلا می شوند - به این موارد UTI عود کننده می گویند. اگر درمان نشوند، عفونت ادراری مکرر می تواند باعث آسیب کلیه شود، به ویژه در کودکان کمتر از 6 سال. بنابراین مهم است که بدانید چگونه علائم این عفونت ها را بشناسید و از کودک خود کمک بگیرید. در مورد علل و درمان عفونت های دستگاه ادراری (UTIs) آشنا شوید. پزشک در مورد علائم شما می پرسد و شما را معاینه می کند.
در غیر این صورت، فرد معمولاً در ابتدا در بیمارستان درمان می شود. اگر نیاز به بستری شدن در بیمارستان باشد و فرد نیاز به آنتی بیوتیک داشته باشد، آنتی بیوتیک به مدت 1 یا 2 روز به صورت داخل وریدی داده می شود، سپس معمولاً می توان آن را از طریق خوراکی تجویز کرد. اگر پزشک مشکوک به عفونت کلیه باشد، ممکن است آزمایش های تصویربرداری مانند سی تی اسکن شکم و لگن را تجویز کند.
درمان بیمارستانی
تداوم باکتری ها می تواند به طور بالقوه به جنین آسیب برساند. علاوه بر این، باکتری ها ممکن است از نمونه ادرار کشت شوند. در معاینه پس از مرگ کلیه ها کوچک، متراکم و فیبروتیک با قشر باریک هستند. الیگوری در مواجهه با تجویز مایعات نشانه ای از وجود آسیب کلیوی قابل توجه است. نوع صاف تر (اغلب چندگانه) سنگ ها بسیار سخت، به رنگ سفید یا زرد است که عمدتاً از فسفات کلسیم تشکیل شده است و باعث التهاب موضعی مثانه کمتری می شود.
می توانید مقالات دیگر را در سایت https://www.kasbpluskar.ir بخوانید.
برداشتن نمونه بافت از کلیه برای معاینه (بیوپسی کلیه) ممکن است دقیق ترین آزمایش باشد، اما اگر نتایج معاینه اولتراسوند نشان دهد که کلیه ها کوچک و زخمی هستند، توصیه نمی شود. اگر عفونت شدید دارید، باید در بیمارستان بمانید و آنتی بیوتیک را به صورت داخل وریدی (IV) از طریق سوزن دریافت کنید. اگر این علائم را دارید، به خصوص اگر عفونت مثانه دارید و بهبود نمی یابید، با پزشک خود تماس بگیرید.
هنگامی که یک نسخه برای آنتی بیوتیک دریافت می کنید، بسیار مهم است که دستورالعمل های مصرف آنها را دنبال کنید. حتما دوره کامل آنتی بیوتیک را مصرف کنید، حتی اگر علائم شما از بین رفته و احساس بهتری داشته باشید. اگر تمام داروهای خود را تمام نکنید، عفونت می تواند بازگشت کند و درمان آن چالش برانگیزتر باشد. نوشیدن آب زیاد و پرهیز از الکل و کافئین می تواند به کلیه های شما کمک کند در حالی که با عفونت مبارزه می کنند. اما شما نباید سعی کنید عفونت کلیه را با داروی ترنگ چین درمان کنید.